Blog over autisme met gastblogger Nadine

Thema 1: Hoe merk je dat wij autisme hebben? 

Een stukje theorie over autisme

Autisme is een prikkelverwerkingsstoornis, waarbij er sprake is van een andere manier van denken, voelen en waarnemen. Informatie van buiten (alles wat wij zien, horen, proeven, ruiken en voelen) en van binnen (wat wij voelen en denken) wordt anders verwerkt in het hoofd. Mensen met ASS hebben een dunner filter, waardoor alle prikkels even hard in de hersenen binnenkomen. Dit kan leiden tot overprikkeling. Dit ontstaat als er te veel informatie van buiten in één keer binnenkomt. Als er sprake is van ASS heb je verder te maken met een aantal kernproblemen, doordat de hersenen anders werken dan dat van iemand zonder autisme. Bij ASS kenmerkt zich dat in problemen in de communicatie en in de sociale interactie. Sociale situaties kunnen ingewikkeld zijn, omdat mensen met ASS informatie vaak letterlijk nemen, moeite hebben betekenis te verlenen aan woorden, lichaamstaal niet oppikken, of omdat ze meer tijd nodig hebben om te reageren. Verder is er vaak sprake van repetitief gedrag en specifieke interesses. Zo zijn mensen met autisme vaak minder flexibel in hun denken en doen, hebben zij moeite met overzicht houden en hebben zij voorkeuren voor bepaalde hobby's en interesses.

Thema 1: Hoe merk je aan ons dat we autisme hebben?

Nadine: Ik heb, in de jaren dat er nog geen diagnose autisme was vastgesteld, mezelf moeten aanpassen aan de wereld en de mensen om me heen. Daardoor lijkt het alsof alles me makkelijk af gaat. Het tegendeel is waar. Je ziet het niet aan me, maar ik loop tegen erg veel dingen aan. Het belangrijkste waar ik tegen aan loop, is mijn overprikkeling. Mijn hoofd filtert geen geluiden, waardoor alles hard binnenkomt. Een gesprek met bijvoorbeeld meer dan één persoon is voor mij moeilijk te volgen. Ook raak in overprikkeld door mijn zicht en geur. Doordat je aan de buitenkant niet ziet dat ik autisme heb, word ik snel overschat. Dat vind ik wel moeilijk. Het aangaan van sociale contacten vind ik ook erg lastig. Gelukkig heb ik een aantal vriendinnen waar ik mezelf bij kan zijn, heel fijn! Mijn dagen zijn gestructureerd en ik vind het moeilijk als er iets veranderd in mijn planning. Ook het wisselen van de ene naar de andere taak vind ik erg lastig. Daarom duurt het vaak even voordat ik aan een taak begin. Ik moet dan erg schakelen.

Sanne: In mijn jeugd spiegelde ik het gedrag van mijn klasgenootjes en mijn moeder leerde mij sociaal wenselijk gedrag aan. Op deze manier camoufleerde ik mijn autisme en merkte niemand mijn beperking op. Ook bij mij is mijn autisme dus niet te zien aan de buitenkant. Laatst kreeg ik nog de opmerking: "Maar jij bent helemaal niet autistisch, want je lijkt niet op de autistische mensen die ik wel eens op tv heb gezien." Aan de buitenkant is nauwelijks te merken dat ik autisme heb, maar aan mijn binnenkant is mijn autisme altijd aanwezig en dat brengt zo zijn uitdagingen met zich mee. Ik heb bijvoorbeeld, net zoals Nadine, erg veel last van overprikkeling. Alles wat ik zie, hoor, voel, proef en ruik komt bij mij hard binnen. Ik kan bijvoorbeeld overprikkeld raken door licht, zoals: felle lampen, verkeerslichten en de zon. Ook heb ik last van geluiden, zoals: een tikkende klok, het gezoem van Tl-buizen, de afzuigkap die staat te blazen en bijvoorbeeld eetgeluiden. Dit zorgt ervoor dat ik snel moe ben, geïrriteerd kan reageren en moeite kan hebben mij te concentreren. Ook zorgt het voor innerlijke onrust en angsten. Verder vind ik oppervlakkig sociaal contact moeilijk. Ik heb moeite met het houden van 'koetjes en kalfjes' gesprekken. Sarcasme, grapjes, verborgen boodschappen en de intenties binnen contact zal ik niet altijd even goed opmerken. Verder kan het zijn dat ik stukjes informatie mis waardoor een gesprek stroef kan verlopen, of er miscommunicatie ontstaat. Wel houd ik van het voeren van diepgaande gesprekken. Tijdens deze gesprekken vind ik het prettig dat de inhoud duidelijk en concreet is. Naast prikkelgevoeligheid, heb ik ook moeite met ongestructureerde, onduidelijke situaties en met veranderingen. Afspraken die wijzigen, plannen die bijgesteld moeten worden en dubbelzinnige, abstracte informatie kunnen mij erg in de war maken. Inmiddels weet ik dat mijn autisme mijn leven uitdagend kan maken. Leven in deze chaotische maatschappij zal bijvoorbeeld altijd een uitdaging zijn, omdat deze onvoorspelbaar is. Ik zal trucjes moeten blijven verzinnen om te kunnen functioneren in onze prikkelrijke maatschappij.